Nadat ik uit het ambt was, hoorde ik dat andere collega’s zich ook alleen hadden gevoeld als hen iets overkwam. Er is zelden iemand die een uitgestoken hand aanbiedt.

Als je als SG nooit in opspraak raakt, doe je het niet goed.

Te vaak bepaalt de politiek het beleid vanuit Den Haag, zonder de verbinding te leggen naar het veld. Een enorme tekortkoming.

Ambtenaren respecteren het als je de inhoud van alle dossiers kent en hard werkt. Al vinden ze je niet zo aardig; dan komt de aardigheid vanzelf wel.

Eenmaal in Den Haag ben je alleen maar bezig met de Kamer.

Het is heel belangrijk dat je als secretaris-generaal een idee hebt wie je minister is, en daar ook tijd aan besteedt: wie heb ik voor me, welke ideeën heeft hij of zij?

Mijn ervaring is dat ministers vaak pas een visie op de sector hebben aan het eind van hun periode.

Het is moeilijk voor een minister die geen politieke ervaring heeft……de kamer benadert je anders als je één van hen bent geweest.

Nee, geen minister in de crisisstaf. De crisisstaf moet de crisis managen en dat is een professioneel gebeuren.

Je moet de ambtenaren die bij je werken wel beschermen en niet meegaan met praatjes van anderen, want praatjes zijn er genoeg.