Essay 'De mensen in het land'

‘De mensen in het land’. Dat is een van de benamingen die overheden en overheidsorganisaties tegenwoordig gebruiken om burgers aan te spreken. Wat zegt dit over het hedendaagse democratische burgerschap in ons land? Is burgerschap nog een ideaal dat de overheid nastreeft of is het verworden tot middel voor het aanpakken van allerlei maatschappelijke vraagstukken?

In het essay ‘De mensen in het land’: wat burgerschap eigenlijk (nog) is laten we zien dat de publieke ruimte, en het daarbij horende democratisch burgerschap en de wijze waarop de overheid dat wil aansturen, een zeer veelkleurig en lastig te grijpen fenomeen is. Hoewel ‘publieke ruimte’ een vaak en veelvuldig gebruikte term is in de context van burgerschap, blijkt uit dit essay dat ‘de publieke ruimte’ niet zo eenvoudig te lokaliseren is.

In het essay werken we toe naar een beter begrip van de dieperliggende mechanismen, oorzaken en ideeën die zorgen voor het veelzijdige karakter van burgerschap. Zo worden barrières voor het creëren van ruimte voor democratisch burgerschap inzichtelijk, om uiteindelijk ook aanknopingspunten te schetsen voor mogelijkheden om de democratische ruimte voor burgerschap te vergroten.

Dit essay is geschreven in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.