Hoofdstuk 3 - Marjan Slob

Slob constateert dat een liberale democratie als de onze onvermijdelijk mensen kent die nooit directe politieke macht zullen verwerven. Volgens de beginselen van de liberale democratie zelf is dit eigenlijk onrechtvaardig.

Het essay van Slob kunnen we beschouwen als een egalitaristisch en limitaristisch pleidooi van een realistische democraat. Slob wijst erop dat de meritocratische belofte van de liberale democratie verder wordt ondermijnd als de samenleving zich beweegt in de richting van een plutocratie, waarin de rijken macht en invloed kunnen kopen en de ongelijkheden groter worden.